HOTELE I RESTAURACJE
 
Hotel i Restauracja
„DEUTSCHER KAISER”
(“Niemiecki Cesarz”)
ul. Kaiserstrasse 6
(obecna ul. Stefana Batorego 6)
Właściciel: Hugo Szaffranek
 
 
 
 
21 października 1916 r. w Hotelu otwarto kino "Lichtspielhaus" ("Dom gier świetlanych"), które w każdy weekend (najpierw od sobody do poniedziału a następnie od soboty do niedzieli) wyświetlało nowy zestaw filmów krótkometrażowych i niemych. Seanse rozpoczynały się w soboty i poniedziałki o godz. 18:00, a w niedziele o 15:00 (a ze względu na duże zainteresowanie zwiększono liczbę seansów do trzech dziennie tj. o godz. 16:00, 18:00 i 20:00). Wyświetlano filmy produkcji niemieckiej, kroniki z forntu zachodniego I wojny światowej i wydarzeń ze świata. Ceny za seanse mieściły się między 30 a 70 fenigów. Kino "Lichtspielhaus" funkcjonowało do 1919 r. 
 
W lutym 1919 r. Hotel i Restaurację nabyła parafia WNMP. Ks. proboszcz Maksymilian Ksoll utworzył w budynku Katolicki Dom Związkowy, w którym również odbywały się seanse filmowe i funkcjonował wyszynk alkoholu w restauracji "Vereinshaus" ("Świetlica").. Kieronikiem restauracji został Adam Przibilla. Prace remnotowe budynku trwały do 26 listopada 1919 r. 

 
"(...) została zakupiona za zgodą władz kościelnych i państwowych parcela, na której znajdowała się gospoda. Wymagała ona przeprowadzonej renowacji i przebudowy, aby nadawać się od osiągniecia zamierzonego celu. (...) chce parafia poprzez pracę zmniejszyć także tutaj wzrastające bezrobocie z jego szkodliwymi skutkami. (...) Dlatego już rozpoczęto prace publiczne w celu przezwyciężenia nędzy".
Ks. Maksimilian Ksoll, 19 marca 1919 r.

 
W 1944 r. pomieszczenia Katolickiego Domu Związkowego zaczeła wykorzystywać huta "Bismarck", a po II wojnie światowej huta "Batory" przejęła budynek. 
 
  
 
Obecnie w miejscu tym znajduje się Dom Kultury "Batory". 
Restauracja
„Zum Prinzen Heinrich”
(“Pod księciem Henrykiem”)
Ecke Humbold- und Zeppelin Strasse 2
(obecnie trudno zlokalizować, gdyż Humbol
dstrasse i Zeppelinstrasse nie miały ze sobą skrzyżowania)
Właściciel: Adrian Pogoda
 
 
 
Nowocześnie urządzona restauracja
Przyjemny rodzinny pobyt
Obiad od 60 fenigów w Menu 1 marka i 1,25 marek
Posiłki wg karty o każdej porze dnia
Ciepła kuchnia do 12 w nocy
Nalewane piwa
Książece Tyskie, Kulmbach, Kissling, Original Pilsner i inne

 Hotel i Restauracja
„Zur Eisenbahn”
(“Przy żelaznej kolei”)
Bismarckhutte
(obecnie ul. Katowicka 66 w Świętochłowicach)
Właściciel: A. Freitel
 
 


Restauracja „Przy kolei” z ogródkiem
Naprzeciwko dworca kolejowego w Świętochłowicach
Najpiękniejszy i najbardziej zacieniony ogród w okolicy
urządzony w najwygodniejszy sposób
Uznana dobra kuchnia*
Najlepsze przyrządzone piwa, wina i in.
Pokoje gościnne
Skrzyżowanie i przystanek trzech tras tramwajowych
Prosi o życzliwe zainteresowanie
A. Freitel - właściciel 

*Tutaj błąd drukarski, w którym „c” wygląda jak „e” - powinno być Küche a wygląda jak Kuehe co oznacza po niemiecku krowy
 
    
Powyżej fragment widokówki z Górnych Hajduk
Widoczny ten sam budynek, w którym mieścił się hotel
i restauracja "Przy żelaznej kolei"
przy czym właścicielem jest Simon Grünpeter.
 
 
Obecny budynek dawnego hotelu i restauracji "Przy żelaznej kolei"
Na pierwszym piętrze widoczne zamurowane dawne wejścia na balkony.
 
 
Na terenie Wielkich Hajduk oprócz powyższych funckjonowały:
 
restauracja i hotel
"Bahnhofwirtschaft"
("Bufet dworcowy")
mieszcząca się na dworu kolejowym
przy obecnej Armii Krajowej 46

restauracja i hotel
"Zum Eiserner Kanzler"
("Pod żelaznym Kanclerzem"
właściciel J. Kowatz
potem Louis Goldstein
przy obecnej al. BOWiD 1
 
 
restauracja
"August Pogoda Gaststätte"
("Retauracja Augusta Pogod")
właściel August Pogoda
przy obecnej ul. Piekarskiej
 
piwiarnia
"Älteste Tichauer Bierstuben"
("Najstarsza tyska piwiarnia")
właściciel Georg Pogoda
przy obecnej ul. Armii Krajowej 93
 
gospoda
"Erfrischungshalle Bismarck"
("Gospoda Bismarcka")  
właścicielka Julie Hallek
przy obecnej ul. Leśnej
 
gospoda
"Hedwig Kiolbasa. Rest und Ausschank"
("Jawdwiga Kiolbasa. Restauracja i wyszynk")
włascicielka Jadwiga Kiolbasa
przy obecnej ul. Leśnej 8
 
restauracja Marii Goretzki
przy obecnej ul. Armii Krajowej 117
 
piwiarnia
"Tichauer Bierstube"
("Piwiarnia tyskiego")
 właściciel Richard Szoll
przy obecnej ul. ks. Strzybnego
 
restauracja
"Burgerlich Gaststatte"
("Restauracja mieszczańska")
właściciel Alferd Heznirko
przy obecnej ul. 16 Lipca 27
 
restauracja
"Niestroj Etablissment"
("Karczma Niestroja")
właściciel Niestroj
 
restauracja
"R. Cholewa's Central-Restaurant"
("Restauracja Centralna u Cholewy")
właściciel Robert Cholewa
 
oraz restauracja Adolfa Eckerta
 
 
Piwa do powyższych restauracji, gospód i piwiarni mogła zaopatrywać największa w mieściwe hurtownia piwa

 
Biergrosshandlung Paul Beiling’s nachf. Ibscher Paul
(Hurtownia piwa Paula Ibschera następcy Paula Beilinga)

która latach 1906-1912 była również głównym przedstawicielem monachijskiego browaru „Münchner Paulaner Braü” (1)

W hurtownia sprzedawała piwa 

(2) Browaru Książęcego w Tychach (Fürstlich Tuchauer Bier)

(3) Browaru Zamkowego (Rybniker Schlossbräu) w Rybniku

(4) Browaru Haasse* z Wrocławia ,

(5) Browaru Pilzner** (Pilsener Biere)

(5) Browaru w Grodzisku Wlkp. (Grätzer Biere)***

(6) Browaru Konrad Kissling**** Bier

Hurtownia zlokalizowana była prawdopodobnie niedaleko starego dworca kolejowego w Świętochłowicach (ówczesnych Wielkich Hajdukach).;
 
 
* Georg Haase (ur. 21 listopada 1859 we Wrocławiu, zm. 15 stycznia 1931 we Wrocławiu) był niemieckim przedsiębiorcą browarniczym.
** Pilzner (pilsener, pils, pilsen, pilsner) – typ piwa fermentacji dolnej. Nazwę swoją piwo to zawdzięcza miejscowości Pilzno (Plzeň) w Czechach
*** Piwo grodziskie (pot. Grodzisz, niem. Graetzer Bier) – styl piwa pszenicznego pochodzący z Wielkopolski.
**** Georg Conrad Kissling (20 lipca 1893 we Wrocławiu – 22 lipca 1944 w Berlinie) był niemieckim właścicielem browaru i oficerem rezerwy, który brał udział w zamachu z 20 lipca 1944 roku