Kościół św. Małgorzaty – najstarsza świątynia bytomska – usytuowany został kilkaset metrów na południe od miasta. (…) Drugą bytomską świątynią jest powstały XIII wieku (być może w roku 1231, a być może niedługo po 1254 roku) kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który w przyszłości stać się miał drugim kościołem parafialnym hajduczan. Niewykluczone, że wybudowany na przełomie XIX i XX wieku najstarszy hajducki kościół zawdzięcza swoje wezwanie właśnie tej bytomskiej świątyni. Byłby to wówczas wyraz pamięci o dawnej przynależności parafialnej, która trwała bardzo długo, bo (…) aż do połowy stulecia XIX
Jacek Kurek, „Historia Wielkich Hajduk”
Wzrost liczby ludności spowodował podział największej w tej okolicy parafii Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu, która w ten sposób stała się „matką” dla większości okolicznych kościołów parafialnych (…).
Jerzy Myszor, Dorota Schreiber-Kurpiers, „Katolicka pomoc społeczna w Świętochłowicach na przełomie XIX i XX wieku. Konferencja św. Wincentego A Paulo (Kobiet)”, „Z badań nad dziejami Świętochłowic”, Świętochłowice 2006
(…) na skutek energicznej akcji ze strony tut. katolickiego społeczeństwa, rozpoczęto budować kościół pod wezwaniem św. Barbary, który poświęcany został w dniu 21, listopada 1352 r. przez ks. kan, Ficka, wybitnego działacza na niwie narodowej proboszcza Piekar Śląskich. Była to pierwsza parafia królewsko-hucka i liczyła ona wraz z okolicznymi koloniami 1146 robotników, ich żon i dzieci 1483, czyli razem 2692 osób.
Pierwsi duszpasterze parafii św. Barbary byli: ks. ks. Jan Kle inert i Robert Uherek, obaj w charakterze administratorów.
Ze starych zbiorów i opowiadań ludowych zestawił S. Lubecki i zawarł w artykule „Z przeszłości m. Chorzowa”, który ukazał się w „Młodym Krajoznawcu Śląskim” nr 6, rok V, czerwiec 1938 r.