1 lipca 1934 r. do Królewskiej Huty (z trzema dzielnicami: Centrum, Klimzowiec i Chorzów II) przyłączono gminę Nowe Hajduki (obszar dzisiejszych ul. przedłużonej Wolności, Omańkowskiej, Nomiarki, 75. Pułku Piechoty, Żołnierzy Września, Gwareckiej, Wandy itd.) oraz wieś Chorzów i Maciejkowice. Połączenia dokonano ze względów praktycznych (urbanistycznych i demograficznych) oraz polityczno-ideologicznych (polonizacyjnych i antyniemieckich)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Chorz%C3%B3w.
Powiększonemu miastu nadano nazwę Chorzów. Zmiana nazwy miasta miała na celu polonizowanie przestrzeni publicznej województwa śląskiego, a jej inicjatorem był ówczesny wojewoda Michał Grażyński.
Nowe tereny nie zaspokoiły potrzeb rozwijającego się miasta. Jego władze czyniły zatem starania o pozyskanie kolejnych terenów. Tym razem myślano o przyłączeniu gminy Wielkie Hajduki, podejmując stosowną uchwałę już 29 listopada 1937 r. Decyzję motywowano powiązaniami komunikacyjnymi, gospodarczymi oraz szkolnymi (młodzież Wielkich Hajduk uczęszczała tu do szkół średnich).
Wniosek o zmianie granic miasta Chorzowa wpłynął do Sejmu Śląskiego 14 grudnia 1938 r. Ostatecznie ustawa została ogłoszona w Dzienniku Ustaw Śląskich pod datą 15 marca 1939 r.
Danuta Sieradzka, „Królewska Huta. Chorzów w latach 1866-1945. Szkice do portretu miasta”, Chorzów 2001
1 kwietnia 1939 r. mocą Ustawy Sejmu Śląskiego do Chorzowa włączono większą części gminy Wielkie Hajduki (z Koloniami Kalina, Hutnicza, Dolna, Johanka), natomiast cześć zachodnią ok. 35 ha (z siedzibą starostwa powiatowego – obecnie świętochłowicki ratusz) oraz Kolonie Nomiarki i Dworcową oddano Świętochłowicom. Nową dzielnicę Chorzowa, której nadano nr VI, nazwano „Chorzów Batory”, a nazwę funkcjonującej na jej terenie Huty zmieniono z „Bismarckhutte” na „Batory”.
Tygodnik Urzędowy Miasta Chorzowa.
Rok VI. Nr 14. Wtorek, dnia 11 kwietnia 1939 r.
Podział miasta Chorzowa na dzielnice
Miasto Chorzów dzieli się na 6 dzielnic mianowicie: (…)
I. Chorzów-Maciejkowice (...)
II. Chorzów-Stary (...)
III.Chorzów-Pniaki (...)
IV.Chorzów-Śródmieście (...)
V. Chorzów-Klimzowiec (...)
VI. Chorzów - Batory, obejmującą teren położony między granicą miasta z gminą Świętochłowic od toru kolejowego na szlaku Chorzów - Katowice aż do granicy miasta z gminą Kochłowice, granicą miasta z gminą Kochłowice aż do wspólnego punktu granic gminy Kochłowice z miastem Chorzowem i miastem Katowice, dalej granicą miasta z miastem Katowic aż do czyszczalni przy potoku Rawa, następnie ulicę Hajducką aż do ul. Chorzowskiej, następnie ul. Dobrodzieńską aż do rogu ul. Wesołej, ul. Wesołą i Częstochowską aż do ulicy Dąbrowskiego, ul. Dąbrowskiego aż do ul. Cichej, ul. Cichą do ul. Wolności, w końcu ulicę Wolności aż do granicy z gminą Świętochłowice.
Ogłoszenie
Właścicielom Szarlocińca i W. Hajduk podaje się do wiadomości, że po przyłączeniu tych gmin do Chorzowa, będą otrzymywali za darmo co tydzień 1 egzemplarz Tygodnika Urzędowego m. Chorzowa.
W okresie PRL-u i później, do roku 1991, posługiwano się oficjalną, choć nieurzędową, nazwą dzielnicy Chorzów IV. W zasadzie miała ona szersze znaczenie niż Chorzów-Batory, gdyż pojawiła się już po przyłączeniu do Chorzowa części Niedźwiedzińca. Często jednak posługiwano się tymi terminami zamiennie. Uchwałą Rady Miasta nadano dzielnicy IV oficjalną nazwę Chorzów Batory (należy pamiętać, że była to jedynie nazwa dzielnicy administracyjnej, a nie nazwa urzędowa miejscowości). Jednak od momentu uchwalenia nowego, obowiązującego do dziś Statutu Miasta Chorzów (29 października 2009 r.), nie istnieje jednostka pomocnicza miasta (JPM) obejmująca Hajduki Wielkie, a jedyną wydzieloną JPM jest osiedle Maciejkowice.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Chorz%C3%B3w-Batory
Po II wojnie światowej północne granice dzielnicy przesunięto na południe aż do rzeki Rawy tym samym północne tereny Dolnych Hajduk oraz Dwór Dolne Hajduki wcielono do dzielnicy „Centrum”, tak że stadion Ruchu i późniejsze Osiedle Ruchu znalazły się w granicach Chorzowa Centrum. Chorzów Batory stopniowo zaczął powiększać swoje terytorium o południowe obszary ówczesnego Niedźwiedzińca. I tak:
- Stare Osiedle – pierwsze osiedle wybudowane na terenach Niedźwiedzińca oraz terenach dawnego Dworu Dolnych Hajduk. Budowa osiedla rozpoczęła się w 1956 r. W trakcie budowy w latach 70. kolejnego osiedla tzw. Nowego osiedle zaczęto nazywać „Starym”
- Nowe Osiedle powstało w 1971 r. na zachodnich terenach Górnych Hajduk w miejscu starej zabudowy Kolonii Kalina i ogródków działkowych i nie brało bezpośredniego udziału w powiększaniu obszaru Chorzowa Batorego. Osiedle sąsiaduje z zachodu Hugobergem (Świętochłowice). Od północy i południa rozlegają się ogródki działkowe i tereny przemysłowe.
- Osiedle ks. Czempiela (dawniej XXV-lecia PRL) powstawało od 1970 r. do 1981 r. i zlokalizowane jest od skrzyżowania z ul. S. Batorego („przy zegarze”) wzdłuż ul. ks. Czempiela do ul. Granicznej. Znajduje się tu dziesięć budynków czteropiętrowych, z czterema klatkami wejściowymi, oraz pięć budynków czteropiętrowych, jedno klatkowych. Budynki budowane w 1970 i 1971 r. oraz budynek nr 2 w 1980 r. i budynek nr 6 - 8 w 1981 r. Między osiedlowymi blokami na ul. J. Czempiela i ul. Jubileuszową swoje miejsce znalazło jedno z kilku targowych dzielnicy. Są tutaj także pawilony handlowe i usługowe.
Dalsza rozbudowa obszaru między Osiedlem ks. Czempiela a Nowym Osiedlem miała miejsce pod koniec lat 90 ubiegłego wieku, kiedy to przy ul. ks. Józefa Gawliny powstało osiedle domków jednorodzinnych, szeregowych i wolnostojących oraz jednego trójkondygnacyjnego bloku mieszkalnego.
W roku 2020 oddano kolejne nowe osiedle budynków wielorodzinnych zlokalizowanych na terenie byłej ciepłowni przy ul. Czempiela 50a-50c.
- Osiedle Hutników (dawniej XXX-lecia PRL) powstawało w latach 1975-1985 za nasypem kolejki piaskowej. Jest to jedno z najdalej wysuniętych na południe osiedli w mieście.
- Osiedle domków jednorodzinnych powstawało w latach 50. i 60. Ubiegłego wieku. Nazwy ulic noszą nazwy różnych gatunków drzew.
- Osiedle na Niedźwiedzińcu - budowa osiedla składającego się 12 budynków wielorodzinnych rozpoczęła się w 2010 r. Osiedle znajduje się przy ul. Niedźwiedziniec, która upamiętnia dawną nazwę tych terenów.
- Prologis Park Chorzów to nowoczesne centrum dystrybucyjne o łącznej powierzchni 251,500 metrów kwadratowych wybudowane w latach 2006-2007. O budowie parku logistycznego w Chorzowie zadecydowała dobra lokalizacja - obiekt położony jest przy autostradzie A4. Poza tym Śląsk jest jednym z regionów, który ma najbardziej rozbudowana sieć kolejowa obsługującą połączenia towarowe i pasażerskie zarówno do państw Europy Środkowo-Wschodniej, jak i na Zachód. Dodatkową zaletą lokalizacji kompleksu jest bliskość międzynarodowych lotnisk. Poza tym inwestor zwrócił uwagę na proinwestycyjne podejście władz miasta Chorzowa do przedsięwzięcia.
Należy zwrócić uwagę, że w 1973 roku na mocy zarządzenia nr 89 Ministra Łączności z 17 listopada 1972 w sprawie wprowadzenia pocztowych numerów adresowych i zmiany Ordynacji pocztowej Chorzów Batory otrzymał kod 41-506, gdzie ostatnia cyfra „6” oznacza placówkę pocztową i jej obszar działania. Obszar działania „6” obejmuje również tereny na północ od Rawy, w tym ulice historycznie należące do Górnych i Dolnych Hajduk, Nowych Hajduk, Klimzowca i Centrum:
Kod 41-506 na Klimzowcu:
ul. Zapłocie
al. Wojska Polskiego
ul. Średnia
ul. Młyńska
ul. Kręta
ul. Górnicza
ul. Gałeczki
ul. Franciszkańska
ul. Klimzy
ul. os. Klimzy
Kod 41-506 w Nowych Hajdukach:
ul. Wesoła – Osiedle Ruch
ul. Szczęśliwa – Osiedle Ruch
ul. Spokojna – Osiedle Ruch
ul. Słoneczna – Osiedle Ruch
ul. Przyjemna – Osiedle Ruch
ul. Czysta – Osiedle Ruch
ul. Częstochowska – Osiedle Ruch
ul. Cicha – Osiedle Ruch
ul. Jasna – Osiedle Ruch
ul. Dobrodzieńska – Osiedle Ruch
ul. Kordeckiego
ul. Hajdy Wawrzyńca
Kod 41-506 w Chorzów-Centrum:
ul. Sportowa
ul. Racławicka
ul. Głowackiego
ul. Działkowa